Dönüşüm

Nasıl da dönüşüveriyor herşey; üzgünken mutlu, mutluyken kızgın olabiliyor insan. Dün gece gençliğe elveda ! diye, böğürüp duran Bülent Ersoy sedası, yaramaz bir çocuk hışırtısıyla bölündü,derken tınılar değişti, amy winehouse iniltisi sardı odamı. İlk başta zıt ve itici görününce gözümde uyku daha tatlı canlandı. Az kalsın uyumayı tercih edecektim. Birden ciddiye aldım onu öylece rüzgarına takıldım. Neden sonra ayılmışım, kendimi bile kaptırmışım haberim yok. Garip bir heyecan,  bir garip koşuşturmaca ve ben yollarda hesapsızca umarsızca peşinden gittim. Gönül tutulmak istiyor ama nafile zor iş, zor hayat,:( Vay be neydi o kahve karası gözler…